HAZAR KAĞANLIĞI

Hazar Kağanlığı ya da kısaca Hazarlar 7. ve 11. yüzyıllar arasında; Hazar Denizi'nin çevresinde; Van Gölü'nden, Karadeniz kıyılarından, Kiev'e; Aral Gölü'nden, Macaristan'a kadar olan geniş topraklarda hüküm sürmüş,Doğu Avrupa'da düzenli bir Türk devletidir. Hazar kelimesi, gez(mek) anlamına gelen kaz- kökünden türemiştir. Ka-zar; gezer yani serbest dolaşan, bir yere bağlı olmayan anlamına gelmektedir.Hudūd al-'Ālam adlı esere göre, Hazar Kağanları Ansa' sülalesindendiR. (bunun Batı Göktürk'ün Aşina olduğuna dair iddialar bulunmaktadır) ve Orta Asya'dan gelmişlerdir. Hazarların bir süre Büyük Hun Devleti'ne bağlı kavimler arasında bulunmuş olmaları ihtimali vardır. 586'dan sonraki Bizans kaynaklarında Hazarlar, "Türkler" olarak geçmektedir.

İslamiyet'ten önce Türklerin tamamına yakını Tengrici olmasına rağmen Hazar Kağanı ve yönetim kademesindeki Türklerin çoğu, 740'lı yıllarda Museviliği benimsemiştir. Birkaç akademisyen, Hazar Türklerinin birçok Doğu Avrupa ve Rus Yahudisinin ataları olduğunu düşünmektedir. Tüm bunların yanı sıra Hazarlar dini toleransın yaygın olduğu ve Tengriciliğin serbestçe yayıldığı bir toplumdu.

10. yüzyılın başına kadar genişlemesini sürdüren ve Hazar Denizi'ne adını veren Hazarlar,daha çok Halife Osman'ın başında bulunduğu İslam Devleti ve Sasanilerle savaştılar. Kağanlık doğudan gelen Peçenekler sebebiyle zayıfladı ve Kiev Knezliği tarafından yıkıldı.

KAĞANLIĞIN KURULUŞU

Sabir Türkleri'nin ve Batı Göktürk boylarının devamı olan Hazarlar, Göktürk birliği döneminde Göktürklerin Batı kanadını oluşturmaktaydı. Göktürklerin yıkılmasından sonra bağımsızlaşıp, Kuban Irmağı'yla Azak Denizi arasındaki araziye yerleşmişlerdir. Bu bölgedeki diğer Türk kavimlerini içlerinde eritip 7. yy ile 10. yy arasında Hazar Denizi ile Karadeniz'in kuzeyinde egemenlik kurmuşlardır. X. yüzyıl İslam tarihçisi Mes'udî, İranlıların Hazar adını verdikleri kavime Türklerin Sabar (Sabir) dediklerini bildirmektedir. Ayrıca bu bölge doğudan batıya doğru gelişen büyük göç hareketlerinin yolu üzerinde bulunduğundan; Hun, Ogur, Fin-Ugor ve Avarlardan kalan kütleler de burada hayatlarını devam ettirmişlerdir. Hazarların Orta Asya'dan bu bölgeye gelmelerinin tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Hazarlar hakkında bilgi veren Gürcü kaynaklarına göre, Hazarlar bu bölgeye milattan önceki devirlerde gelmişlerdir. Hazarların tarih sahnesine çıkışları kaynakların ifadesine göre, 2. yüzyılın sonlarına doğru olmuştur. 198 yılında Barsiller'le beraber Ermenistan'a saldırmışlardır.3.yüzyılın başlarından 4.yüzyılın ortalarına kadar Ermenistan bölgesinde Bizans'a karşı Sasani Devleti'yle beraber savaşan Hazarlar, 4. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Sasanilerin Ermenistan'ı ele geçirip komşularına karşı istilacı bir siyaset izleyince, Hazarlar bu defa Bizans'la anlaşarak, onlara karşı savaşmaya başlamışlardır. 363 yılında Bizans imparatoru Julian'ın Ermenistan'da bulunan Sasanilere karşı yaptığı savaşa Hazarlar da katılarak Bizans'a yardım etmişlerdir. Bunun üzerine Sasaniler, Kafkasya'da bulunan kabilelerle anlaşarak onların Hazarlara saldırmalarını sağlamışlardır.

Hazarlar, 5.yüzyılda, Attila'nın 434 yılında Hun imparatoru olması üzerine bir süre Hunlara tâbi olmak zorunda kalmışlardır. Ancak Attila'nın ölümünden sonra dağılan Hun İmparatorluğu'ndan ayrılan Hazarlar, yeniden Sasani topraklarına saldırmaya başlamışlardır. Bu durum karşısında Sasani imparatoru, Bizans'tan yardım istemek zorunda kalmıştır. Bundan sonra Hazarlar ile Sasaniler arasındaki savaşlar 558 yılından itibaren sürekli olarak devam etmiş ve Sasani hükümdârı Derbent ve Kafkasya'daki geçitlerde bir dizi kaleler inşa ettirmiştir. 5. yüzyılda ortaya çıkan Avarlar da bir süre Hazarları hâkimiyetleri altına almışlardır. Sasani hükümdârı Anuşirvan, Hazarlara karşı Derbend (Bâb el-Ebvâb) kalesini yaptırmıştır. İyice kuvvetlenen Hazarları yenemeyeceğini anlayan Anuşirvan onlarla dost olma yoluna giderek, onlardan gelecek tehlikeleri önlemeye çalışmıştır. Hazarlar, 626-627 yıllarına doğru Bizans imparatoru Herakleios'la anlaşmaya varıp kumandan Çorpan Tarhan önderliğinde, Aras Nehri'ne kadar bütün Azerbaycan'ı ele geçirerek bazı Ermeni kitlelerini egemenliği altına almışlardır. 628 yılında kış mevsiminin başlaması yüzünden o yıl alınamayan Tiflis; ancak 629 yılında Hazar kumandanı Çorpan Tarhan'ın başarıyla yürüttüğü harekât neticesinde Hazar Yabgusu tarafından zapt edilmiştir. Böylece Sasaniler artık büyük bir devlet olmaktan çıkarılmış ve Hazar Hakanlığı, İran karşısında Bizans'ın en iyi müttefiki haline gelmiştir. Bu sırada Hazarlar, henüz bağımsız bir devlet değillerdi. Fakat Göktürk Devleti'nin 582 yılında Batı ve Doğu Göktürk Devleti olarak ikiye ayrılmasından ve daha sonra da Batı Göktürk Devleti'nin yıkılmasından sonra kendi başlarına bağımsız bir hanlık olarak tarih sahnesine çıkmışlardır. Süratle siyasi ve askerî nüfuzlarını genişleten Hazarların tam bağımsız bir devlet haline gelmeleri ise 630 yılını bulmuştur.

Kağanlığın yayıldığı alan; Batı Göktürk İmpartorluğu'nun batıda en uçta kalan noktalarıydı: Kırım, Kafkasya, Dinyeper, Don Nehri ve Volga arası ile Hazar Denizi çevresidir.

Dönemin en etkili devletlerinden biri olan Hazar Kağanlığı haritası:

Kağanlığın Çöküşü

Bizans ile Hazarlar arasındaki siyasi rekabet, Kırım üzerinde hakimiyet kurma isteğinden dolayı çıkmıştır. Hazarlar, I. Svyatoslav'ın güneye inerek Kerç Boğazı'nı ve Kafkasya'nın Kuban sahillerini ele geçirmesinden sonra Azak ve Kırım taraflarında varlıklarını devam ettirmişlerdir. Bizans kaynaklarına göre, Ruslar ve diğer Türk boylarıyla anlaşıp Hazar Devleti'nin yıkılmasına sebep olmuştur. Öyle ki 1016-1019 yılları arasında Bizans'la işbirliği yapan Ruslar, Hazarların Tmutarakan'daki Hazar topraklarına saldırmışlar ve Tmutarakan ile civar topraklar, Bizans imparatoru II. Basileios'un gönderdiği donanmanın yardımıyla I. Svyatopolk tarafından zaptedilmiştir. Bu savaştan Hazarların son hakanı olan Georgius Tzul esir edilmiştir. Hakan Hristiyanlığı kabul ederek Arbon unvanını almıştır. Mstislav bundan sonra Tmutarakan knezi olmuş ve 1022'de ordusuna aldığı Hazarların da yardımıyla Kievdeki kardeşi I. Yaroslav'a karşı savaşmıştır. 1016'dan sonra egemenliklerini Aşağı İdil boylarında, Azak ve Kırım'da küçük prenslikler kurarak sürdüren Hazarlara son darbeyi 1030 yılında Peçenekler indirmiştir. Rus yıllıklarındaki 1095 yılına ait kayıtlarda ise Hazarlar artık Rus knezlerine tâbi olarak anılmaktadırlar. Hazarlara karşı savaşması için kışkırtılan Bizans İmparatoru da, Rus ordusuna yardım etmek üzere Bizans donanmasını göndermiştir. Hazar Kağanlığı, Bizans İmparatorluğu'nun da etkileri sebebiyle 11. yüzyılda çökmüştür.

Şaban Kuzgun'a göre, Hazarların çöküş nedenleri iç ve dış olmak üzere ikiye ayrılır. Dış sebeplerin en önemlisi: Hazarların coğrafî bakımdan son derece önemli bir bölgeyi ellerinde tutuyor olmalarıdır. İç sebeplerin başlıcaları ise;

Ülkede Hazarların geniş bir alana yayılmasıyla; din, dil, kültür, menfaat ve kader birliğinin yok olması,
Ülkede zevk ve rahatlığın artması,
Askerî sistemle hakanlık yapısının bozulmasıdır.

Golden'a göre, kağanlığın 10. yüzyılın ikinci yarısındaki beklenmeyen çöküşü kaçınılmazdı. Ona göre Hazarların yıkılışı Musevi olmalarından dolayı değil, merkezi olmayan güçlerden oluşan konar-göçer devlet yapısının zayıflıkları ve İtil boylarında değişen ekonomik dengelerle ilgilidir. Devletin çökmesinden sonra hemen kaybolmayıp aralarında Macarların da olduğu çeşitli ulusların arasına dağılan Hazarların bir kısmı Macar sınırlarını korumada görev almıştır. Timothy Miller, 11. yy. civarında Musevi Hazarların Bizans İmparatorluğu'ndaki "Pera Yahudi Cemaati"nin üyesi olduklarını keşfetmiştir. Dunlop'a göre, Rusların bir deniz gücüne sahip olmasına karşın Hazarların sahip olmayışı, karada sağlanan savaş üstünlüklerini kaybetmelerine yol açmıştır.

Dil ve Yazı

Hazarca Eski Türkçe dönemi (6-10. yy) içinde değerlendirilir. Hazarların diliyle yazılmış bir eser, günümüze kadar ulaşamadığı için Hazarların konuştuğu dil hakkında kesin bir bilgi yoktur. Hazarlardan günümüze kadar kalan iki belge vardır ve bunlar İbranice yazılmıştır. Bunlardan biri, Hazar kağanı Yusuf tarafından, 960 yıllarında Emevilerin Kurtuba emiri III. Abdurrahman'ın hizmetinde çalışan devlet adamına yazılan mektup ve diğeri de, yine aynı hakan zamanında ismi belirsiz bir Musevi Hazar tarafından yazılan mektubun Mısır'da bulunan parçalarıdır.Barthold ve Minorsky gibi Rus araştırmacılar, Hazarcanın İdil Bulgarlarının diline benzediğini, bugün Çuvaşçanın da, Bulgarca ve Hazarcaya benzediğini ve sonuç olarak, Hazarca'nın Türk dillerinin ayrı bir kolu olan Çuvaşçaya çok yakın olduğunu ifade etmektedirler. Ayrıca, yapılan araştırmalara göre, Hazar ülkesinde Hazarcanın dışında çeşitli Türk dillerinin de konuşulmakta olduğu ortaya çıkarılmıştır.

Ayrıca, Karaçaylar, Balkarlar ve Kafkasyalılar da bu dilden arta kalan birtakım sözcükleri de dillerinde kullanmaktadırlar. Polonya'da yaşayan Karaylar da Musevi olup eski Hazar Türkçesini kullanmaktadırlar.

Hazar alfabesiyle yazılmış ve günümüze ulaşmış tek cümle HWQWRWM = Hukurim = "OKURUM"

Ekonomi

Hazarların en önemli gelirini ticaret akışı oluştursa da, ihraç edecek fazla malları bulunmamaktaydı. En çok bal, tutkal, balmumu, un, kadife ve kürkler ihraç edilmekteydi. Ayrıca, ticaret kervanları ve gemileri, Hazar Kağanlığı'na onda bir oranında vergi öderlerdi. Hazar Denizi'nden gelen gemilerden de gümrük vergisi alınırdı. Hazarlar, Müslüman ve Rus tüccarların ülkelerinden serbestçe geçmelerine izin vermişlerdir. Bu tüccarlar özellikle 10. yüzyılda İtil'in devamlı müşterisi olmuşlardır ve bir süre sonra da birçoğu buraya yerleşmiştir. İtil dışında Sakşın şehrini de bir ticaret merkezi yapan Hazarlar, 8. yüzyılla 11. yüzyıl arasında topraklarının geniş bir bölümünde güven ve asayişi sağladığı için Doğu Avrupa'da tam anlamıyla bir Hazar Barışı çağı yaşatmışlardır.

Sarkel Kalesi'nde ele geçen eşyalardan Hazarların birçok kavimle ve başka Türk topluluklarıyla büyük boyutlu ticaret ilişkileri olduğu, ayrıca tarım ve hayvancılıkta da ileri bir düzeye vardıkları anlaşılmıştır. Hazarlarda ziraatin ve özellikle de ticaretin gelişmiş olmasına rağmen, ekonomik hayatlarının esasını yine de hayvan yetiştiriciliği teşkil ediyordu. Nehir boylarındaki otlak ve sazlıklar, hayvan yetiştirmeyi kolaylaştırıyordu. Ancak, Hazarlar giyim eşyaları ve bir kısım ihtiyaçlarını Araplardan ve Bizanslılardan ihtal etmekteydiler. Ayrıca Hazar kılıçları da Ruslar tarafından oldukça ilgi görmekteydi.

Hazar Kağanlığı'nın birçok bölgesinde, özellikle de kuzeydeki ormanlık alanlarda tahıl tarımı oldukça yaygınken, güneydeki bozkırlarda göçebe çobanlık hâkimdi. Hazar bozkırlarında darı, buğday, arpa, çavdar, kendir ve bezelye gibi çeşitli bostan sebzeleri yetiştiriliyordu.Hazar yerleşimlerinde yapılan kazılarda kavun ve hıyar tohumları ile üzüm ve kiraz kalıntıları bulunmuştur. Hazarya'da yapılan balıkçılğın yanında hayvan yetiştiriciliği de yapılıyordu. Hayvanların evcilleştiirlmesi yaygındı. Beslenen hayvanlar arasında koyun, keçi, at, eşek ve domuz bulunmaktaydı. Çiftlilk hayvanlarının dışında çok sayıda deveye de sahip olan Hazarlar, arıcılık da yapmaktaydı. Bunların yanı sıra, yaban domuzu, kunduz, geyik ve tavşan gibi çeşitli yabani hayvanlar da avlanıyordu.

Ticari etkinlikler açısından gelişmiş olan Hazar Kağanlığı, Asya ile Avrupa arasındaki birçok ticaret yolunu kontrol altında tutuyordu. Avrasya'nın birçok yerinde ticari bağları bulunan Hazarlar, Harezm'de pamuklu dokuma, keçe, yastık kılıfı ticareti yapıyorlardı. Hatta Hazar Kağanlığı, İsveç'le bile ticaret yapmıştır. Gezgin tüccarlar olan Radhanitler ise Orta Asya'yla Rusya ile Hazarya'yı sosyal, kültürel ve ticari açıdan çeşitli bağlar kurmaktaydı.

Din

Ayrıca bakınız: Tengricilik, Hristiyanlık, İslam ve Musevilik

Hazar Kağanlığı içinde birçok din yaşama olanağı bulmuştur. Hazarların asıl ve en uzun süreli dini, Gök Tanrı Dini'ydi. Diğer eski Türk halkları gibi tabiat güçlerine dini anlamda saygı gösteriyorlardı. Devlet içerisinde erken dönemlerden itibaren ortaya çıkan bir başka din de Hristiyanlıktı. Arap istilaları döneminde de Müslümanlık, Harezmli tüccarlar aracılığıyla yayılmıştır. Dağıstan'daki Museviler de, Museviliği yaymaya çalışmıştır. Hazarlarda Hristiyanlığın yayılması, 8. yüzyıl başlarında Güney Kafkasya ve Azerbaycan'da genişleyen Arap istilasıyla sona ermiştir. Ancak, Hazar Kağanlığı'nın yıkılmasından sonra Hristiyan halk, Rus Ortodoks Kilisesi içerisinde erimiştir.

Hazar Kağanlığı, devletin resmi dini olarak Musevilik'i kabul etmiş olsa da, Yahudilikin hangi mezhebine bağlı oldukları kesin değildir. Hazar kağanı, El-Mesûdî'ye göre, Halife Harun Reşid döneminde (786-809) Musevilike geçmiştir. Ancak, "Constantine'nin Hayatı" adlı esere göreyse, Hazar hakanının Yahudiliği kabul edişi 861 yılını bulmaktadır. Hazarların Museviliği nasıl kabul ettikleri bilinmese de, daha önceden Doğu Avrupa'da Musevi toplumların yaşadığı ortaya çıkarılmıştır. Ancak, Sasanilerin ve Bizans Devleti'nin Yahudileri takip ettirmesi üzerine, Dağıstan'a yerleşen Yahudiler, bir süre sonra dinlerini yaymaya başlamışlardır. Ayrıca, Hazar Kağanlığı, Mezopotamya ve Harezm (bugünkü Özbekistan) dahil birçok bölgeden de Musevi göçü alıyordu. El-Mesûdî'ye göre; başkent İtil'de Müslüman ve Hristiyan toplulukların Musevilerden fazla olmasına karşın, ülkede bulunan belli başlı 7 kadıdan 1'i eski Gök Tanrı dinine tâbi olanların, 2'si Hristiyanların, diğer 2'si Musevilerin ve kalan 2'si de Müslümanların davalarına bakardı. Bulan Kağan ve Obadiah Kağan zamanlarında halk arasında yayılma hızı artan Musevilik inancının yayılması için herhangi bir gayret içerisinde olmayan hakanlar, halkın dini inancına karışmamışlardır. 10. yüzyıla gelindiğinde ise, Musevilik Hazarlar arasında hakim din olmuştur. Mervan bin Muhammed komutasındaki İslam kuvvetlerine yenilen Hakan, zor durumda kalınca İslamiyeti kabul edeceğini bildirse de, kısa süre sonra eski hâline dönmüştür. İslam ordularının çekilmesinden sonra kalan iki fakih, İslamiyet'i yaymaya çalışmışlardır. Harezm'de İslam savaşları başladığı ve hastalıklar çıktığı zaman, halkın bir kısmı Hazar ülkesine taşınmış ve daha sonra serbest olarak ibadet edebilme, ezan okutma, cami yapabilme ve müslümanlara karşı savaşmama gibi şartlar karşılığında orduya girmişlerdir. Diğer taraftan, Omeljan Pritsak ise Hazarların Museviliğe dönüşünü yalnızca gezgin Radhanitler ve İranlı Yahudi tüccarların etkilerine bağlamaktadır.

1999'da Aşkenaz Musevilerine ait Y kromozomlarında yapılan genetik araştırmalarda DNA yapılarının, İsrailoğlu kökenli Yahudilere değil, Türk kökenlilere yakın sonuçlar verdiği ortaya çıkmıştır.

Kaynakça

Ahmet Taşağıl, Hazarlar, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi.
Arkheograficheskoĭ kommissii. Летописи по Ипат Cкому Список, Saint Petersburg, 1871.
Artamonov, Mihail İllarionoviç. Hazar Tarihi (çev. D. A. Batur), Selenge Yayınları, İstanbul, 2004. ISBN 9758839195
Bálint, Csánad. "Some Archaeological Addenda to P. Golden's Khazar Studies", Acta Orientalia Academiae Sciendarun Hungaricae, 1981.
Barkun, Michael. Religion and the Racist Right: The Origins of the Christian Identity Movement, UNC Press, ISBN 0-8078-4638-4
Baştav, Şerif. "Hazar Kağanlığı Tarihi", Tarihte Türk Devletleri I, Ankara Üniversitesi Rektörlüğü Yayınları, Ankara, 1987
Barthold, Vasiliy Vladimiroviç (1996). "Khazar". Encyclopaedia of Islam (Brill Online). Eds.: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill.
Bowman, Stephen B., Ankori, Zvi The Jews of Byzantium 1204-1453 Bloch Pub Co (Aralık 2001).
Brook, Kevin Alan. The Jews of Khazaria. 2nd ed. Rowman & Littlefield Publishers, Inc, 2006.
Brook, Kevin Alan. Bir Türk İmparatorluğu: Hazar Yahudileri, Nokta Kitap, İstanbul, 2005. ISBN 975-8823-73-6
Kevin Alan Brook. "Are Russian Jews Descended from the Khazars?" Khazaria.com 14 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kevin Alan Brook. "Tales about Jewish Khazars in the Byzantine Empire Resolve an Old Debate". Los Muestros, No. 54, p. 27.
Brutzkus, Julius. "The Khazar Origin of Ancient Kiev", Slavonic and East European Review, 1944.
Cameron, Averil. Byzantines and Jews: some recent work on early Byzantium, Byzantine and Modern Greek Studies 20 (1996): 249-274.
Dunlop, Douglas M. The History of the Jewish Khazars, Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1954.
Dunlop, Douglas M. Hazar Yahudi Tarihi (çev. Z. Ay), Selenge Yayınları, İstanbul, 2008. ISBN 9758839346
Dunlop, Douglas M. "The Khazars." The Dark Ages: Jews in Christian Europe, 711-1096. 1966.
Edwards, Mike. "Searching for the Scythians", National Geographic, s.56, September 1996.
Gauthier, Yuri V./Готье, Юрий B. Хазарская культура, Новая Восток, 1925
Golden, Peter B. Khazar Studies: An Historio-Philological Inquiry into the Origins of the Khazars. Budapeşte: Akademia Kiado, 1980.
Golden, Peter B. Hazar Çalışmaları (Çev. E. Ç. Mızrak), Selenge Yayınları, İstanbul, 2006. ISBN 975-8839-44-6
Golden, Peter B., Zuckerman, Constantin, Zajaczkowski, Ananiasz. Hazarlar ve Musevilik (çev. O. Karatay), Karam Yayınları, Çorum, 2005. ISBN 9756467118
Golden, Peter B. "Khazar Turkic Ghulâms in Caliphal Service" (Journal Asiatique adlı gazetetede makalesi, 2004.)
Golden, Peter B. "Khazar Turkic Ghulâms in Caliphal Service: Onomastic Notes" (Journal Article in Archivum Eurasiae Medii Aevi, 1993.)
Golden, Peter B. "Khazars" (Book Chapter in Turkish-Jewish Encounters: Studies on Turkish-Jewish Relations through the Ages, 2001.)
Golden, Peter B. "The Conversion of the Khazars to Judaism", 2007
Kafesoğlu, İbrahim. Türk Millî Kültürü, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 1999. ISBN 9754372366
Kinder, Hermann & Hilgemann, Werner, Dünya Tarihi Atlası, 1. Cilt, ODTÜ Yayıncılık, Ankara, 2007. ISBN 9944-344-00-1
Kitapçı, Zekeriya. Hz. Peygamber'in Hadislerinde Hazarlar, Türk Dünyası Dergisi, Mayıs 2002, no, 185, s. 38-42.
Kmosko, Michael. Araplar ve Hazarlar, Türkiyat Mecmuası, 1935, C. III (çev: A. Cemal Köprülü)
Koestler, Arthur. (1976): The Thirteenth Tribe: The Khazar Empire and Its Heritage. Random House, New York. ISBN 0-394-40284-7
Koestler, Arthur. (2015): On Üçüncü Kabile: Orta Asya'nın Yahudi Türkleri - Hazarlar (çev. B. Dişbudak), Alfa Yayınları, İstanbul. ISBN 6051710501
Kovalev, Roman K. "Creating Khazar Identity through Coins: The Special Issue Dirhams of 837/8." East Central and Eastern Europe in the Early Middle Ages, ed. Florin Curta, pp. 220–253. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press, 2005.
Kurat, Akdes Nimet. IV-XVIII. Yüzyıllarda Karadeniz Kuzeyindeki Türk Kavimleri ve Devletleri, Murat Kitabevi, Ankara, 1992. ISBN 975-7734-00-4
Kuzgun, Şaban. Hazar ve Karay Türkleri: Türklerde Yahudilik ve Doğu Avrupa Yahudilerinin Menşei Meselesi, Alıç Matbaacılık, Ankara, 1993. ISBN 975-95695-0-7
Marcel Erdal. "The Khazar Language". In: Golden et al. 2007, pp. 75–107.
Minorsky, Vladimir Feodoroviç (Haz.) Hudūd-al-'Ālam حدود العالم, Londra, 1936.
Miller, Timothy S., "The Legend of Saint Zotikos According to Constantine Akropolites", Analecta Bollandiana c.112, 1994
Noonan, Thomas S. "Did the Khazars Possess a Monetary Economy? An Analysis of the Numismatic Evidence." Archivum Eurasiae Medii Aevi 2 (1982): 219-267.
Noonan, Thomas S. "What Does Historical Numismatics Suggest About the History of Khazaria in the Ninth Century?" Archivum Eurasiae Medii Aevi 3 (1983): 265-281.
Noonan, Thomas S. "Why Dirhams First Reached Russia: The Role of Arab-Khazar Relations in the Development of the Earliest Islamic Trade with Eastern Europe." Archivum Eurasiae Medii Aevi 4 (1984): 151-282.
Noonan, Thomas S. "Khazaria as an Intermediary between Islam and Eastern Europe in the Second Half of the Ninth Century: The Numismatic Perspective." Archivum Eurasiae Medii Aevi 5 (1985): 179-204.
Noonan, Thomas S. "What Can Archaeology Tell Us About the Economy of Khazaria?" The Archaeology of the Steppes: Methods and Strategies - Papers from the International Symposium held in Napoli 9-12 November 1992, ed. Bruno Genito, pp. 331–345. Napoli, Italy: Istituto Universitario Orientale, 1994.
Noonan, Thomas S. "The Khazar Economy." Archivum Eurasiae Medii Aevi 9 (1995-1997): 253-318.
Orkun, Hüseyin Namık. Türk Tarihi, Akba Kitabevi, Ankara, 1946.
Ögel, Bahaeddin. İslamiyetten Önce Türk Kültür Tarihi: Orta Asya Kaynak ve Buluntularına Göre, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara, 2003. ISBN 975-16-0417-6.
Pritsak, Omeljan. "The Khazar Kingdom's Conversion to Judaism." (Journal Article in Harvard Ukrainian Studies, 1978)
Pritsak, Omeljan. "The Pre-Ashkenazic Jews of Eastern Europe in Relation to the Khazars, the Rus', and the Lithuanians". Ukrainian-Jewish Relations in HIstorical Perspective, ed. Howard Aster and Peter J. Potichnyj. Edmonton, Alberta: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, 1990. p. 7.
Rossman, Vadim. Russian Intellectual Antisemitism in the Post-Communist Era, University of Nebraska Press, 2002. ISBN 0-8032-3948-3
Rásonyi, László. Tarihte Türklük, Örgün Yayınevi, 2007. ISBN 9757651635
Rice, Tamara Talbot. The Seljuks in Asia Minor. Thames and Hudson, Londra, 1961. pp. 18–19.
Günah Çıkartıcı Theofanis,Günah Çıkartıcı Theophanes Vakainameleri (kronikler), Oxford University Press, 1997. ISBN 0-19-822568-7
Togan, Zeki Velidi. Hazarlar md. İslam Ansiklopedisi, Cilt V, İstanbul, 1970
Vasiliyev, Aleksandr Aleksandroviç. Bizans İmparatorluğu Tarihi I, İstanbul, 1943.
Vital, David (1999): A People Apart: A History of the Jews in Europe. Oxford University Press. ISBN 0-19-821980-6
Zuckerman, Constantine. On the Date of the Khazars' Conversion to Judaism and the Chronology of the Kings of the Rus Oleg and Igor (Revue des Études Byzantines 53), 1995

1915'ten önceki çalışmalarThe Book of Climates-Collection of Materials Relating to Places and Peoples of the Caucasus, El İstahrî, sayı:29, Tiflis, 1901.

Kitâb'üt-Tenbih ve'l-İşrâf, El-Mesûdî, VIII. (Leiden, 1894)
"The Book of Roads and Kingdoms-Collection of Materials Relating to Places and Peoples of the Caucasus", İbn Havkal, sayı:38, Tiflis, 1906.
El-Memâlik ve'l Mesalik, İbn Hurdâdbih, Leiden, 1889.
A Forgotten Turkish Nation in Europe-The Gentleman's Quarterly, Karl Blind, Cilt: CCXLI, No.19. Londra: Chatto & Windus, 1877, s.439–460.
Itinéraires de la Terre Sainte, Carmody, Brüksel, 1847.
Sur le Khazars. Vivien St. Martin. Paris, 1851.
Der khazarische Königsbrief, Cassel, Berlin, 1877.
Der Ursprung der Magyaren, Vambéry, Leipzig, 1882.
Das Buch se-Chazari, Hirschfield, Breslav, 1885.
Pre- and Proto-historic Finns, Abercromby, Londra, 1898.
Osteuropäische und Ostasiatische Streifzüge, Marquart, Leipzig, 1903.
An Unknown Khazar Document-Jewish Quarterly Review, Cilt III, s. 181–219, n.s., Filadelfiya, 1913.

Dipnotlar

^ "Ankara'nın Başkent Oluşunun 89. Yılı Kutlu Olsun". ttk.org.tr. 2012. 19 Nisan 2013 tarihinde kaynağından (WMV) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2013.
^ Luttwak 2009, s. 152.'Khazars (Hebrew: Kuzarim).'
^ Meserve 2009, s. 294, n.164.
^ Golden 2007b, s. 139.'The Gazari are, presumably, the Khazars, though this term or the Kozary of the perhaps near contemporary Vita Constantini . . could have reflected any of a number of peoples within Khazaria.'
^ Judah Halevi's Sefer ha-Kuzari was translated into Latin as Liber Cosri: continens colloquium seu disputationem de religione, habitam ante nongentos annos, inter regem cosarreorum, & R. Isaacum Sangarum Judæum.(1660)
^ Golden 2001a, s. 33.'Somewhat later, however, in a letter to the Byzantine Emperor Basil I, dated to 871, Louis the German, clearly taking exception to what had apparently become Byzantine usage, declares that 'we have not found that the leader of the Avars, or Khazars (Gasanorum),'
^ Petrukhin 2007, s. 255
^ İbranice tekil"İbranice: Kuzari" İbranice: כוזריçoğul "İbranice: Kuzarim" İbranice: כוזרים; Türkçe tekil"Türkçe: Hazar" çoğulTürkçe: Hazarlar; Rusça tekilRusça: Хазарин çoğulRusça: Хазары; Tatarca tekilTatarca: Xäzär çoğulTatarca: Xäzärlär; Kırım Tatarcatekil Kırım Tatarcası: Hazar, çoğul Kırım Tatarcası: Hazarlar; Yunanca Modern Yunanca: Χαζάροι/Modern Yunanca: Χάζαροι; Farsça Farsça: خزر khazar; Latince"Latince: Gazari" ya da "Latince: Cosri" bu konuda ayrıca bakınız: İbrahim Kafesoğlu, Türk Millî Kültürü, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 1999. ISBN 9754372366
^ Roux, Jean Paul (1984). Türklerin Tarihi (Historie des Turks). Ad. ISBN 975-506-018-9.
^ a b Kafesoğlu, s.157
^ Togan, s.398;
^ a b Rásonyi, s.114
^ a b c از فرزندان انسا است az farzandān-i Ansā' ast (حدود العالم"Hudūd al-'Ālam")
^ Kuzgun, s.43
^ a b c "Hazarlar". Temel Britannica Ansiklopedisi. 8. Cilt. İstanbul: Ana Yayıncılık. 1993. ss. sf. 110-111.
^ Artamonov, eserinin 49-52 sayfalarında Hunların batıya doğru ilerlemelerini onaylayan arkeolojik buluntulara da yer vermiştir. Buna göre; Hunların Güney Ural sahasına gelişleri MS II. yüzyıla aittir. Ayrıca Bkz: A.N. Kurat. IV-XVIII. Yüzyıllarda Karadeniz kuzeyindeki Türk Kavimleri ve Devletleri, Murat Kitabevi, Ankara, 1992, s.30. ISBN 975-7734-00-4
^ Kafesoğlu, s.168
^ a b c d e "Hazar Kağanlığı." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.
^ Dunlop, The History of, s. 95-96
^ 1970 -- The Empire of the Steppes. 31 Mart 2018 tarihinde Wayback Machinesitesinde arşivlendi. (tr., Naomi Walford). New Brunswick: Rutgers University Press. 10-ISBN 0-8135-1304-9; 13-ISBN 978-0-8135-1304-1; OCLC 90972
^ 新唐書/卷221下
^ a b Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.26
^ Golden, Khazar Studies, s.55-56
^ Brutzkus, s.119
^ Dunlop, The History of, s.5
^ İbn Havkal, s. 107
^ El İstahrî, s. 41
^ a b "Scholar claims to find medieval Jewish capital". Associated Press, FoxNews. 22 Eylül 2008. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim2008. Kaynak hatası: Geçersiz<ref> etiketi: "Kraiz" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
^ a b Gömeç, Saadettin. "Hazar Çalışmaları". docs.google.com. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2008.
^ Dunlop, The History of, s.96
^ Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.25
^ Dunlop, Hazar Yahudi Tarihi, s.27-8.
^ Dunlop, Hazar Yahudi Tarihi, s.28.
^ Alemany, Sources on the Alans, s.268
^http://static.dergipark.org.tr/article-download/b333/bebf/280d/59f425860b44e.pdf?
^ a b Baştav, s.141
^ a b c d Togan, s.398
^ Koestler, s.23
^ El-Mesûdî, s.83
^ Kafesoğlu, s.167
^ a b Kuzgun, s.51
^ Bizans imparatoru II. Theodosius 448'de Hazarları kendi safhına çekmak ve ülkesini Hunlardan korumak amacıyla Hazar beylerine rüşvet olarak hediyeler göndermiştir. Bunu öğrenen Attila, Bizans'la anlaşan Hazar beylerini öldürterek, Hazarlar üzerinde hakimiyetini sağlamlaştırmıştır. Koestler, s.56
^ a b Togan, s. 340-341
^ Kuzgun, s.53
^ Artamonov'a göre Hazar boyları, bu sıralarda Göktürk Kağanlığı'na bağlıydılar; Artamonov, s.146
^ Kafesoğlu'na göre Hazarların bağımsız bir devlet kurmaları 627'den sonraki bir zamana aittir; Kafesoğlu, s.158
^ Artamanov'a göre Hazar başkenti Belencer, bugün Dağıstan'da Sulak Irmağı üzerinde bulunan Endere Harabeleri'dir; Artamanov, s.185
^ Bu şehir bazı kaynaklarda Varacan veya Varaçan olarak geçmektedir; Togan, s.389
^ Kuzgun, s.56
^ a b "Hazarlar". Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi. 10. Cilt. İstanbul: Milliyet A.Ş. 1991. ss. sf. 5143-5144.
^ Kurat, s.32
^ Kmosko, s.148
^ a b c d e Artamonov, s.202-213; Artamonov'a göre Hazarların tarihte oynadıkları en önemli rol, onların Arap-İslam istilasının Kafkaslar'ı aşmasını durdurmuş olmalarıdır. Bununla İslam dininin 8. yüzyılda Aşağı İdil Boyu ve Karadeniz yayılması önlenmiştir; Bkz a.g.e, s.457
^ Togan, Mervan'ın Terek ve İdil arasındaki bozkırlardan bu kadar kalabalık bir orduyu sevk ederek İdil'in doğusuna geçirmesinin Emeviler tarihinde emsali görülmemiş bir olay olduğunu belirterek Mervan'ın böyle bir sefer yapabilmesini daha önce 732'de Belencer'e yaptığı seferde buradaki durumu gayet iyi öğrenmesi ile açıklanabileceğini söylemektedir; Togan, s.399-400
^ Kurat, s.39-40
^ Kuzgun, s.58-60
^ a b Togan, s.399
^ Arkheograficheskoĭ kommissii, s.10-11
^ Kurat, s.33
^ Teophanes, s.520
^ Vasiliyev, s. s.298
^ a b c Artamanov, s.233-298
^ Koestler, s.24
^ Togan, s.400
^ Kafesoğlu, s.160
^ a b Arkheograficheskoĭ kommissii, s.55-60
^ Kuzgun, s.63
^ a b Togan, s.401
^ Kinder & Hilgemann, s. 113
^ Bazı tarihçiler bu savaşta Rusların İdil'i ele geçirdiklerini savunurlarken; Kurat, I. Svyatoslav'ın sadece Tmutrakan'ı zapt ettiğini söylemektedir; Bkz. A.N. Kurat. Rusya Tarihi: Başlangıçtan 1917'ye Kadar, TTK Yayınları, Ankara, 1999. ISBN 975-16-0550-4. Togan'sa Kurat'ın bu fikrinine katılmayarak, Rusların İdil'in yanı sıra Dağıstan'daki Hazar şehirlerini alarak Sarkel'i yakıp yıktıklarını, bu olaydan sonra da Hazarların Azak ve Kırım taraflarında küçük bir devlet olarak varlıklarını devam ettirdiklerini belirtmektedir; Togan, s.401
^ a b Kuzgun, s.62-63
^ a b Kurat, s.42-44
^ a b Artamonov, s.336-352
^ Kafesoğlu, s.164-166
^ Koestler, s.112
^ Artamonov, Hazarların kesin olarak çöküşünde Kumanlarınbüyük rolü olduğunu belirtmektedir; Artamonov, s.445
^ a b Togan, s.402
^ Kuzgun, s.67
^ Kuzgun, s.71-78
^ a b "The Khazars". The Congress of Secular Jewish Organizations (CSJO)(İngilizce). CSJO.org. 18 Şubat 2012 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2009.
^ Miller, s. 339-376
^ a b Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.113-115
^ a b Dunlop, The History of, s.97
^ Dunlop, The History of, s.112
^ a b c Ögel, s.227-233
^ Pritsak, The Khazar Kingdom's, s.278
^ Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.117; Bek kimi zaman "genel vali" olarak anılırdı. Bek unvanının Türk dillerindeki alternatifleri Yilig ve Şad idi.
^ Pritsak, The Khazar Kingdom's, s.262
^ Golden, Khazar Studies, s.81
^ Dunlop, The History of, s.211
^ Golden, Khazar Studies, s.216
^ Pritsak, The Khazar Kingdom's, s.264
^ Brutzkus, s.123
^ Minorsky, Hudūd-al-'Ālam حدود العالم, s.159
^ Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.125
^ Kafesoğlu, s.161; Hazarlar barışı ve emniyeti sağlamayı başardıkları müddetçe şehirleri gelişmeye devam etmiştir. Hazar Denizi'nden Dinyeper'e uzanan bir alanda izledikleri "mutedil siyaset" (Pax Khazarica) sayesinde, dört asır süren bir imparatorluk kurmaya muvaffak olmuşlardır.
^ a b Gauthier, s.292
^ Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.151
^ Bálint, s.399
^ Noonan, The Khazar Economy, s.253-318
^ a b Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.172
^ Taşağıl, s.280
^ a b a.g.e.
^ a b Tarihteki Türk Devletleri, Haz: Doç Dr. Anıl Çeçen, Milliyet Yayınları
^ "Hazar Türkleri Museviliği Neden Seçti". ToplumsalHaber.com. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2009.
^ Koestler, s.49
^ Kafesoğlu, s.163
^ Kurat, s.41
^ Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.157
^ a b Baştav, s.169-178
^ Özdemir, Pınar (2013). Hazar Türkçesi ve Hazar Türkçesi leksikoloji tespiti denemesi10 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Karadeniz Araştırmaları, Kış 2013, Sayı: 36, 189-206
^ Togan, s.408
^ Artamonov, s.331-335; Artamonov'a göre, misyonerlik çabalarına rağmen, Hazar Kağanı Musevi kalmaya devam etmiştir.
^ Zuckerman, s.245
^ Kafesoğlu, s.162
^ Golden, The Conversion, s.123–162
^ Artamonov, s.264; Artamonov'a göre Yahudiliğin resmi devlet dini olarak benimsenmesinin sebebi: sadece Hazar Kağanlığı'nın bağımsız bir devlet oluşu değil, Hıristiyan Bizans ve Müslüman Araplar karşısındaki güç dengesinin yarattığı eşitliğin bir göstergesi olmasıydı.
^ Kurat, s.34-35
^ Pritsak, The Khazar Kingdom's, s.80-81
^ Nicholas Wade (9 Mayıs 2000). "Y Chromosome Bears Witness to Story of the Jewish Diaspora". New York Times. 14 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2009.
^ Wade, Nicholas (2004-01-22). Contrasting patterns of Y chromosome variation in Ashkenazi Jewish and host non-Jewish European populations 10 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machinesitesinde arşivlendi. familytreedna.com. 2009-08-31 tarihinde erişilmiştir.
^ Brook, Bir Türk İmparatorluğu, s.134
^ Arap kaynakları bu zaman diliminde kağandan "Hazar kağanı Tarkhan" olarak bahsetmiştir. Tarkhan normal bir insan ismi olmasına karşın, aynı zamanda askeri bir rütbe anlamı da taşımaktadır. Tarkhan'ın kağan ya da general olduğuna kesin bir kanıt bulunmamaktadır.

Kısaltmalar; s (sayfa)

Dış bağlantılar

Hazarlar kimdir? (Türkçe)
www.khazaria.com - Hazar Tarihi. (Türkçe)
Памятники хазарской культуры в дельте Волги - Volga Deltası'nda Hazar Kültürü. (Rusça)

HISTORY BOX